Թարգմանություն

Վահան Տերյան

ԱՇՆԱՆ ՄԵՂԵԴԻ

Աշուն է, անձրև… Ստվերներն անձև
Դողում են դանդաղ… Պաղ, միապաղաղ
                                     Անձրև՜ ու անձրև …
Սիրտըս տանջում Է ինչ-որ անուրախ
                                     Անհանգստություն…
Սպասիր, լսիր, ես չեմ կամենում
Անցած լույսերից, անցած հույզերից
                                     Տառապել կրկին.
Նայիր, ա՜խ, նայիր, ցավում է նորից
                                     Իմ հիվանդ հոգին…

Անձրև է, աշուն… Ինչո՞ւ ես հիշում,
Հեռացած ընկեր, մոռացած ընկեր,
                                     Ւնչո՞ւ ես հիշում.

Դու այնտեղ էիր, այն աղմկահեր
                                     Կյանքի մշուշում…
Դու կյա՛նքն ես տեսել, դու կյա՛նքն ես հիշում —
Ոսկե տեսիլնե՜ր, անուրջների լո՜ւյս…
                                     Ես ցուրտ մշուշում.
Իմ հոգու համար չկա արշալույս —
                                     Անձրև՜ է, աշո՜ւն…

AUTUMN SONG
It’s autumn, it’s raining… The shadows are formless
They tremble slowly… Dull, monotonous
Rain and rain…
My heart is tormented by something unhappy
Anxiety…
Wait, listen, I don’t want to
From past lights, past emotions
Suffer again.
Look, oh look, it hurts again
My sick soul…

It’s raining, autumn… Why do you remember
A friend gone, a friend forgotten,
Why do you remember?

You were there, it was noisy
In the fog of life…
You have seen life, you remember life –
Golden visions, light of fools…
I’m in a cold fog.
There is no dawn for my soul –
It’s raining, autumn…

Leave a comment